ثواب زیارت امام حسین علیه السلام
محمّد بن عبد اللَّه بن جعفر حمیرى به استادش از اصم نقل نموده که وى گفت:هشام بن سالم از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام در حدیثى طولانى نقل کرده که شخصى نزد امام صادق علیه السّلام مشرّف شد و به آن جناب عرض کرد:
اى پسر رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم: آیا پدر شما را مى توان زیارت کرد؟حضرت فرمودند:بلى، علاوه بر زیارت نماز هم نزد قبر مى توان خواند
منتهى نماز را باید پشت قبر بجا آورد نه مقدّم و جلو آن.آن شخص عرض کرد: کسى که آن حضرت را زیارت کند چه ثواب و اجرى دارد؟حضرت فرمودند:اجر او بهشت است مشروط به اینکه به آن حضرت اقتداء کرده و از او تبعیّت کند.عرض کرد: اگر کسى زیارت آن حضرت را از روى بى رغبتى و بى میلى ترک کندچه خواهد دید؟
حضرت فرمودند:روز حسرت (روز قیامت)
حسرت خواهد خورد.عرض کرد: کسى نزد قبر آن جناب اقامت کند اجر و ثوابش چیست؟
حضرت فرمودند: هر یک روز آن معادل یک ماه مى باشد.عرض کرد: کسى که براى رفتن و زیارت نمودن آن حضرت متحمل هزینه و خرج شده و نیز نزد قبر مطهّر پول خرج کند چه اجرى دارد؟
حضرت فرمودند:در مقابل هر یک درهمى که خرج کرده هزار درهم دریافت خواهد نمود.عرض کرد:
اجر کسى که در سفر به طرف آن حضرت فوت کرده چیست؟حضرت فرمودند:فرشتگان مشایعتش کرده و براى او حنوط و لباس از بهشت آورده و وقتى کفن شد بر او نماز خوانده و روى کفنى که بر او پوشانده اند فرشتگان نیز کفن دیگرى قرار مى دهند و زیر او را از ریحان فرش مى نمایند و زمین را چنان رانده و جلو برده که از جلو فاصله سه میل طى شده و از پشت و جانب سر و
طرف پا نیز مانند آن این مقدار مسافت و فاصله منهدم و ساقط مى گردد و براى آن دربى از بهشت به طرف قبرش گشوده شده و نسیم و بوى خوش بهشتى به قبر او داخل گشته و تا قیام قیامت بدین منوال خواهد بود.آن شخص مى گوید: محضر مبارکش عرضه داشتم:کسى که نزد قبر نماز بگذارد اجر و ثوابش چیست؟
حضرت فرمودند:کسى که نزد قبر مطهّرش دو رکعت نماز بخواند از
خداوند چیزى را درخواست نمى کند مگر آنکه حقّ جلّ و على آن را به او اعطاء مى فرماید.عرض کردم: اجر کسى که از آب فرات غسل کرده و سپس به زیارت آن جناب رود چیست؟ حضرت فرمودند:زمانى که شخص از فرات غسل کرده در حالى که اراده زیارت آن حضرت را داشته باشد تمام لغزش ها و گناهانش ساقط و محو شده و وى نظیر آن روزى مى باشد که از مادر متولّد
شده است.آن شخص مى گوید: عرض کردم:اجر کسى که دیگرى را مجهّز کرده و به زیارت قبر آن حضرت بفرستد ولى خودش بواسطه عارضه و علّتى که پیش آمده به زیارت نرود چیست؟ حضرت فرمودند:به هر یک درهمى که خرج کرده و انفاق نموده همانند کوه احد حسنات حق تعالى براى او منظور مى فرماید و باقى مى گذارد و بر او چند برابر آنچه متحمّل شده و بلا و گرفتارى
هائى که بطور قطع نازل شده تا به وى اصابت کرده را از او دفع مىنماید و مال و دارائى او را حفظ و نگهدارى مى کند.آن شخص مى گوید: عرض کردم:اجر و ثواب کسى که نزد آن حضرت کشته شود چیست، مثلا سلطان ظالمى بر وى ستم کرده و او را آنجا بکشد؟حضرت فرمودند:اولین قطره خونش که ریخته شود خداوند متعال تمام گناهانش را مى آمرزد و طینتى را که از آن آفریده
شده فرشتگان غسل داده تا از تمام آلودگى ها و تیرهگى ها پاک و خالص شده همان طورى که انبیاء مخلص خالص و پاک مى باشند و بدین ترتیب آنچه از اجناس طین اهل کفر با طینت وى آمیخته شده زدوده مى گردد و نیز قلبش را شستشو داده و سینه اش را فراخ نموده و آن را مملو از ایمان کرده و بدین ترتیب خدا را ملاقات کرده در حالى که از هر چه ابدان و قلوب با آن مخلوط هستند
پاک و منزه مى باشد و برایش مقرّر مى شود که اهل بیت و هزار تن از برادران ایمانى خود را بتواند شفاعت کند و فرشتگان با همراهى جبرئیل و ملک الموت متولى خواندن نماز بر او مى گردند و کفن و حنوطش را از بهشت آورده و در قبرش توسعه داده و چراغ هائى در آن مى افروزند و دربى از آن بهشت باز مى کنند و فرشتگان برایش اشیاء تازه و تحفه هائى بدیع از بهشت مى آورند
و پس از هیجده روز او را به خطیره القدس (بهشت) برده پس پیوسته در آنجا با اولیاء خدا خواهد بود تا نفخه اى که با دمیده شدنش هیچ چیز باقى نمى ماند دمیده شود و وقتى نفخه دوّمى دمیده شد و وى از قبر بیرون آمد اوّلین کسى که با او مصافحه مى کند رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم و امیر المؤمنین علیه السّلام و اوصیاء سلام اللَّه علیهم بوده که به وى بشارت داده و مى گویند:با
ما باش و سپس او را کنار حوض کوثر آورده و از آن به او مى نوشانند و سپس به هر کسى که او بخواهد و دوست داشته باشد نیز مى آشامانند.
آن شخص مى گوید: عرض کردم:اجر و ثواب کسى که به خاطر زیارت آن حضرت حبس شده چیست؟
حضرت فرمودند:در مقابل هر روزى که حبس شده و غمگین مى گردد سرور و شادى منظور شده که تا قیامت ادامه دارد و اگر پس از حبس
او را زدند در قبال هر یک ضربه اى که به وى اصابت مى کند یک حوریّه اى به او داده شده و به ازاء هر دردى که بر پیکرش وارد مى شود هزار هزار حسنه ملاحظه گردیده و هزار هزار لغزش و گناه از او محو و زائل گشته و هزار هزار درجه ارتقاء داده مى شود و خادمان رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم محسوب شده تا از حساب فارغ گردد و پس از آن فرشتگانى که حمله
عرش هستند با او مصافحه کرده و به او مى گویند: آنچه دوست دارى بخواه.و زننده وى را براى حساب حاضر مى کنند پس هیچ سؤالى از او نکرده و با هیچ چیز اعمالش را نسنجیده و محاسبه نکرده بلکه دو بازویش را گرفته و او را برده و به فرشته اى تحویل داده و آن فرشته به او جرعه اى از حمیم (آب داغ جهنم) و جرعه اى از غسلین (آب چرک که از پوست و گوشت دوزخیان جارى
مى باشد) مى چشاند و سپس او را روى تکه اى سرخ از آتش قرار داده و به وى مى گویند:بچش چیزى را که دستهایت پیش پیش بواسطه زدن شخصى که او را زدى براى تو فرستاده اند، کسى را که زدى پیک و پیام آور خدا و رسول خدا بود و در این هنگام مضروب را آورده و نزدیک درب جهنّم نگاه داشته و به او مى گویند:به زننده خود بنگر و به آنچه به سرش آمده نظر نما آیا سینه ات
شفاء مى یابد؟ این عذابى که به او وارد شده بخاطر قصاص براى تو مى باشد، پس مى گوید:حمد خدا را که من و فرزند رسول خود را یارى فرمود.
ترجمه کامل الزیارات ص 402 باب چهل و چهارم ثواب کسى که به زیارت حضرت امام حسین علیه السلام رفته یا دیگرى را به زیارت آن حضرت بفرستد.
متن عربی حدیث:
(کامل الزیارات، ابن قولویه ص 124الباب الرابع و الأربعون ثواب من زار الحسینع بنفسه أو جهز إلیه غیره.
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْأَصَمِّ قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَلْ یُزَارُ وَالِدُکَ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ وَ یُصَلَّى عِنْدَهُ وَ قَالَ یُصَلَّى خَلْفَهُ وَ لَا یُتَقَدَّمُ عَلَیْهِ قَالَ فَمَا لِمَنْ أَتَاهُ قَالَ الْجَنَّةُ إِنْ کَانَ یَأْتَمُّ بِهِ قَالَ فَمَا لِمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ قَالَ الْحَسْرَةُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ قَالَ فَمَا لِمَنْ أَقَامَ عِنْدَهُ قَالَ کُلُّ یَوْمٍ بِأَلْفِ شَهْرٍ قَالَ فَمَا لِلْمُنْفِقِ فِی خُرُوجِهِ إِلَیْهِ وَ الْمُنْفِقِ عِنْدَهُ قَالَ دِرْهَمٌ
بِأَلْفِ دِرْهَمٍ قَالَ فَمَا لِمَنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ إِلَیْهِ قَالَ تُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَةُ وَ تَأْتِیهِ بِالْحَنُوطِ وَ الْکِسْوَةِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّی عَلَیْهِ إِذْ کُفِّنَ وَ تُکَفِّنُهُ فَوْقَ أَکْفَانِهِ وَ تَفْرُشُ لَهُ الرَّیْحَانَ تَحْتَهُ- وَ تَدْفَعُ الْأَرْضَ حَتَّى تَصَوَّرَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ مَسِیرَةَ ثَلَاثَةِ أَمْیَالٍ وَ مِنْ خَلْفِهِ مِثْلَ ذَلِکَ- وَ عِنْدَ رَأْسِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رِجْلَیْهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ إِلَى قَبْرِهِ- وَ یَدْخُلُ عَلَیْهِ رُوحُهَا وَ رَیْحَانُهَا حَتَّى تَقُومَ السَّاعَةُ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ صَلَّى
عِنْدَهُ قَالَ مَنْ صَلَّى عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ- لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ تَعَالَى شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ إِیَّاهُ قُلْتُ فَمَا لِمَنِ اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ ثُمَّ أَتَاهُ- قَالَ إِذَا اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ هُوَ یُرِیدُهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ خَطَایَاهُ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ- قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ یُجَهِّزَ إِلَیْهِ وَ لَمْ یَخْرُجْ لَعَلَّهُ تُصِیبُهُ [لِقِلَّةِ نَصِیبِهِ] قَالَ یُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ- مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ الْحَسَنَاتِ وَ یُخْلِفُ عَلَیْهِ أَضْعَافَ مَا أَنْفَقَهُ وَ یُصْرَفُ عَنْهُ مِنَ الْبَلَاءِ مِمَّا قَدْنَزَلَ لِیُصِیبَهُ وَ یُدْفَعُ
عَنْهُ وَ یُحْفَظُ فِی مَالِهِ قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ قُتِلَ عِنْدَهُ جَارَ عَلَیْهِ سُلْطَانٌ فَقَتَلَهُ قَالَ أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ یُغْفَرُ لَهُ بِهَا کُلُّ خَطِیئَةٍ وَ تُغْسَلُ طِینَتُهُ الَّتِی خُلِقَ مِنْهَا الْمَلَائِکَةُ حَتَّى تَخْلُصَ کَمَا خَلَصَتِ الْأَنْبِیَاءُ المخلصین [الْمُخْلَصُونَ وَ یَذْهَبُ عَنْهَا مَا کَانَ خَالَطَهَا- مِنْ أَجْنَاسِ طِینِ أَهْلِ الْکُفْرِ وَ یُغْسَلُ قَلْبُهُ وَ یُشْرَحُ صَدْرُهُ وَ یُمْلَأُ إِیمَاناً فَیَلْقَى اللَّهَ وَ هُوَ مُخْلَصٌ مِنْ کُلِّ مَا تُخَالِطُهُ الْأَبْدَانُ وَ الْقُلُوبُ وَ یُکْتَبُ لَهُ شَفَاعَةٌ فِی أَهْلِ
بَیْتِهِ وَ أَلْفٍ مِنْ إِخْوَانِهِ- وَ تَوَلَّى الصَّلَاةَ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ مَعَ جَبْرَئِیلَ وَ مَلَکِ الْمَوْتِ وَ یُؤْتَى بِکَفَنِهِ وَ حَنُوطِهِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُوَسَّعُ قَبْرُهُ عَلَیْهِ وَ یُوضَعُ لَهُ مَصَابِیحُ فِی قَبْرِهِ وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ- وَ تَأْتِیهِ الْمَلَائِکَةُ بِالطُّرَفِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُرْفَعُ بَعْدَ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ یَوْماً إِلَى حَظِیرَةِ الْقُدْسِ- فَلَا یَزَالُ فِیهَا مَعَ أَوْلِیَاءِ اللَّهِ حَتَّى تُصِیبَهُ النَّفْخَةُ الَّتِی لَا تُبْقِی شَیْئاً فَإِذَا کَانَتِ النَّفْخَةُ الثَّانِیَةُ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ کَانَ أَوَّلُ مَنْ یُصَافِحُهُ
رَسُولَ اللَّهِ ص وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ الْأَوْصِیَاءَ وَ یُبَشِّرُونَهُ وَ یَقُولُونَ لَهُ الْزَمْنَا وَ یُقِیمُونَهُ عَلَى الْحَوْضِ فَیَشْرَبُ مِنْهُ وَ یَسْقِی مَنْ أَحَبَّ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ حُبِسَ فِی إِتْیَانِهِ قَالَ لَهُ بِکُلِّ یَوْمٍ یُحْبَسُ وَ یَغْتَمَّ فَرْحَةٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَإِنْ ضُرِبَ بَعْدَ الْحَبْسِ فِی إِتْیَانِهِ کَانَ لَهُ بِکُلِّ ضَرْبَةٍ حَوْرَاءُ وَ بِکُلِّ وَجَعٍ یَدْخُلُ عَلَى بَدَنِهِ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ یُمْحَى بِهَا عَنْهُ أَلْفُ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ یُرْفَعُ لَهُ بِهَا أَلْفُ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ یَکُونُ مِنْ مُحَدِّثِی
رَسُولِ اللَّهِ ص حَتَّى یَفْرُغَ مِنَ الْحِسَابِ فَیُصَافِحُهُ حَمَلَةُ الْعَرْشِ وَ یُقَالُ لَهُ سَلْ مَا أَحْبَبْتَ وَ یُؤْتَى ضَارِبُهُ لِلْحِسَابِ فَلَا یُسْأَلُ عَنْ شَیْءٍ وَ لَا یُحْتَسَبُ بِشَیْءٍ وَ یُؤْخَذُ بِضَبُعَیْهِ حَتَّى یُنْتَهَى بِهِ إِلَى مَلَکٍ یَحْبُوهُ وَ یُتْحِفُهُ بِشَرْبَةٍ مِنَ الْحَمِیمِ وَ شَرْبَةٍ مِنَ الْغِسْلِینِ- وَ یُوضَعُ عَلَى مِثَالٍ [مَقَالٍ] فِی النَّارِ فَیُقَالُ لَهُ ذُقْ بِمَا قَدَّمَتْ یَدَاکَ فِیمَا آتَیْتَ إِلَى هَذَا الَّذِی ضَرَبْتَهُ سَبَباً إِلَى وَفْدِ اللَّهِ وَ وَفْدِ رَسُولِهِ وَ یَأْتِی بِالْمَضْرُوبِ إِلَى بَابِ
جَهَنَّمَ وَ یُقَالُ لَهُ انْظُرْ إِلَى ضَارِبِکَ وَ إِلَى مَا قَدْ لَقِیَ فَهَلْ
شَفَیْتُ صَدْرَکَ وَ قَدِ اقْتُصَّ لَکَ مِنْهُ فَیَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی انْتَصَرَ لِی وَ لِوُلْدِ رَسُولِهِ مِنْه
« ترجمه کامل الزیارات باب پنجاه و ششم ثواب کسى که از روى شوق به زیارت حضرت امام حسین علیه السلام برود»
محمّد بن جعفر قرشى رزّاز، از محمّد بن الحسین بن ابى الخطّاب، از صفوان بن یحیى، از ابى اسامه، زید شحّام، وى مى گوید:
از امام صادق علیه السّلام شنیدم که مى فرمودند:
کسى که از روى شوق و ذوق به زیارت قبر حضرت حسین بن على سلام اللَّه علیهما برود روز قیامت خداوند متعال او را از جمله آمنین مى نویسد و محسوب مى فرماید و کتابش (نامه اعمال او) را به دست راستش دهد و در زیر پرچم حسین علیه السّلام بوده تا داخل بهشت شود پس حق تعالى او را در درجه و مرتبه امام حسین مکان داده بدرستى که خداوند متعال عزیز و حکیم مى باشد.
افزودن دیدگاه جدید